Introductie
Mevrouw Dop, 'zeg maar Els', kwam in 1980 al naar de Pas. Ze kwam samen met haar man uit Lemelerveld en hij had werk in Winterswijk. Ze wilden graag een huis kopen, maar de rente was zo hoog, dus kopen was lastig. Toen hebben zij zich ingeschreven voor de huurwoningen en zo kwamen ze terecht in de Pas. “Wij hadden geluk dat we erbij zaten”, zegt Els. Na 7 jaar hebben zij een huis gekocht in een andere wijk in Winterswijk, om na 13 jaar weer met plezier terug te keren naar de Pas. Nu wonen zij lekker rustig in een riante koopwoning aan het einde van de straat, met een heerlijke, kleurige tuin. Op de foto zie je Els tussen de mooie bloemen. Ze behoort echt tot de oude garde van de wijk en ze heeft nog wel regelmatig contact met menig buur van het eerste uur.
Wat vindt u speciaal aan deze wijk?
“Ik vind het heerlijk wonen hier. Het is mooi rustig en groen, we zitten niet pal in het centrum en toch is alles dichtbij”, vertelt Els.
Zijn er dingen die u wilt terug hebben in de wijk?
Over deze vraag moet Els even nadenken. “Ja”, antwoordt ze beslist: “Minder auto's op straat, nu zie je ze overal en vroeger was het begin van de straat min of meer 'kaal'. Toen was er een crossbaantje voor de kinderen achter ons huis. Dat was wel een veilig gevoel hoor.”
Wat moet er volgens u in de toekomt in ieder geval blijven?
In het verlengde van het vorige antwoord geeft Els aan dat de groene omgeving moet blijven. Een ander aspect dat moet blijven is het contact met de buurtdames. Met ongeveer 7 dames drinkt Els elke 3 maanden koffie met wat lekkers erbij. Bij toerbeurt ontvangen zij elkaar allemaal thuis. “Ik geniet erg van dit contact. Het is altijd gezellig en ik vind het jammer dat dit afneemt. Misschien komt het door corona, misschien zijn er ook wel andere oorzaken. Het kan zijn dat de interesses veranderd zijn. We worden ook wel ouder, maar toch...”
Wat is voor u de wijk in 3 woorden?
“Voor mij zijn het de woorden 'prettig', 'woongenot' en 'veiligheid'. Ik doe graag iets voor en met de buurt. Zo heb ik in 2019 voor burendag samen met 3 anderen het ontbijt met de wijk georganiseerd; we waren met twee heren en twee dames. Het was heel leuk om te doen en het was een enorm succes. En van de organisatoren werkt bij een bakker en mocht gratis brood en gebak meenemen, dus dat viel wel in de smaak, hahaha.”
Is er iets waarvoor de bewoners in de wijk bij u terecht kunnen?
“Om eerlijk te zijn, richt ik mij het meest op het pleintje waar we nu aan wonen. Mijn buren kunnen bij mij terecht voor een praatje. Ook doe ik graag boodschappen als dat bijvoorbeeld door ziekte nodig is. Ik ben verpleegkundige, dus ook voor medische dingen mogen mensen een beroep op mij doen. Zo ben ik laatst ook met de overbuurman meegegaan naar het ziekenhuis. Ik vind het fijn dat ik hem daarmee heb kunnen helpen. Het is toch prettig dat je over en weer bij elkaar terecht kunt.”
Wat zou u graag in de wijk willen doen?
“Ik zou nieuwe buurtbewoners best op weg willen helpen met praktische dingen.” Op de vraag of Els ook wil mee denken over het online platform waarvoor de gemeente een bewoner uit iedere straat zoekt antwoordt Els niet meteen enthousiast. “Heel graag willen wij op tijd geïnformeerd worden over het proces van de wijkaanpak en de stappen. Als jullie iets van ons willen, is het toch logisch dat je dit op tijd uitvraagt. Dan kunnen wij er ook echt rekening mee houden. Vorig jaar las ik een dag van te voren in de nieuwsbrief dat er hulp nodig was. En alleen als er echt iets gebeurt met wat wij als buurtbewoners aangeven, wil ik eventueel meedenken over het online platform.”
Hebt u nog een tip om als buurt voor de toekomt op te pakken?
“Het lijkt mij leuk als er een speldag georganiseerd wordt. Ik ben een gezelligheidsmens! Mijn tip is dat mensen op leeftijd niet echt gedesinteresseerd zijn in fysieke activiteiten. Verder zou ik graag zien dat het tuinwerken, groenonderhoud en schoffelen nu echt opgepakt wordt. Dat zou al heel lang, maar met elkaar gaat dat niet zo snel allemaal. Het lijkt me goed als hier mensen van Hakron (met toezicht) bij betrokken worden.
Tot slot noemt Els dat de integratie jong en oud, zoals dat in de oorspronkelijke visie voor de wijkopbouw was bedacht, nooit helemaal van de grond is gekomen. “Het zijn vooral de groepen van dezelfde leeftijd, of levensfase waar je in zit, die elkaar opzoeken. Als dit echt gewenst is, moeten hier ook dingen voor opgepakt worden. Want het is geloof ik wel de toekomst dat we meer voor elkaar moeten gaan zorgen”, besluit Els.